De muggen sloegen vannacht toe en teisterden het lijf van startnummer 4. Vier uur lang ging ze het gevecht aan met die kleine rotbeesten. Startnummer 0 (zero) knorde gewoon lekker door alsof er niets aan het handje was. Hij droomde van de komende rit door de Camarque. Na ons ontbijt werden de bikes van stal gehaald, het aanhangwagentje aangehaakt, een laatste controle en we waren "on route". De gps leidde ons voortreffelijk door Sète richting la Grande Motte. Een fantastisch fietspad tussen de zee en de etangs als een heldere scheidslijn tussen twee wateren. Eindeloze vlakten dan weer ondiep water met veel watervogels o.a flamingo's afgewisseld met begroeide vlakten, kenmerkend voor de Camarque dat in 1970 tot natuurpark is verklaard. Stoeterijen van de zo typische witte Camarque paarden wachtend op hun berijders. Wat betreft het weer vandaag we startten met wat bewolking en allengs klaarde het op. De zon kwam aarzelend op gang en met een licht briesje pedaleerden wij voorwaarts. Genietend van alles wat deze bijzondere omgeving te bieden heeft trapten wij de kilometers onder onze wielen weg. Ons doel vandaag is Aigues Mortes een oude vestigingsstad en bij binnen rijden keken we tegen een gigantische vestigingsmuur aan. Nooit eerder zoiets imposantst gezien. Het hotel waar we overnachten wil Marion niet noemen want het is niet de moeite waard. Wel hebben we heerlijk kunnen zwemmen in het piscine van dit hotel. Momenteel drinken we gezellig een Kronenbourg, Marion heeft een paar wasjes gedraaid en zometeen nemen we wat voedsel tot ons en bespreken dan de dag van morgen.

Fijn weekend

Mar en Wim