In de Gite in Coisia een keutele dorp ontmoeten we nog twee stellen waarvan het ene stel de dag van morgen zuidwaarts trok en het andere stel volgde de route noordwaarts. Natuurlijk wissel je vervolgens wat ervaringen uit. In dat gesprek kwam ook de dag van morgen aan bod. De Noordwaartsen Harry (71 jaar)en Bets (68 jaar ) vertelden dat ze morgen in Poligny een hotel gereserveerd hadden. Dat was zo'n 30 km verder dan dat wij gepland hadden. Marion keek me aan en ik zag aan haar dit laat ik niet gebeuren. Zij meteen een hotel gereserveerd in Poligny. Na een gezamenlijk avond eten vroeg naar bed. Zes loopt de wekker af, 7 uur ontbijt, 7.20 uur op de fiets. Het was fris vanochtend dus jasje aan en gaan met die banaan de bergen tegenmoet. Om jullie een indruk te geven na 10 km vier beklimmingen van 8 % weliswaar korte maar de spieren zijn ontwaakt. Vervolgens 8% 500 meter en vervolgens de barrage de Vouglans 2,5 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Na de top dachten we het is welletjes maar weer legde de Jura ons een klim van 1,5 km van 6% , Pont de Poitte 1,5 km 6%, vervolgens Blye 2 km met 5% en voor Plasne ontzettende tegen wind. En als sluitstuk een welkome afdaling van 4 km naar Poligny. We hebben de bergen van de Jura overwonnen! Het was intens zwaar maar ook geweldig en met trots sluiten dit hoofdstuk weer af!

Vandaag is vaderdag en vannacht droomde ik dat mijn twee zonen Tim en Rik mij in Poligny opwachten om mij te knuffelen. Omdat ik zo'n bijzondere, leuke en lieve vader ben. Toch?

Maar de droom was slechts een droom. Wat ik echter heel bijzonder vond is dat ze beiden onafhankelijk van elkaar mij een mooie boodschap schreven. Dank Tim dank Rik heel bijzonder, jullie woorden deden zo goed.

Trots op mijn gezin!

Ps: een ode aan Marion is op zijn plaats.

geweldig te zien die touch van de pedalen

haar benen romp en kont bewogen ritmisch op de flanken,

waar heb ik deze vrouw en maatje aan te danken!

Trots op je!