Vroeg uit de veren en op de pedalen van Cattenom richting moezel om daar de moselradweg te volgen. Temperatuur was aangenaam en in de stilte hoorde je slechts zoemen van de wielen. De stilte van de ochtend is een welkoms geschenk. De wereld ontwaakt wat later maar het pad dat wij volgden was verstomd van die geluiden. Heerlijk zo in de vroege ochtend al mijmerend rond trappen. Wij naderden het Drei Länder Eck waar Frankrijk, Duitsland en Luxumburg zich raken uitgebeeld door "Armoire aux livres du Pays des 3 fontières" "Bücherschrank im Dreiländereck". Als nu iets ons verbindt is het wel onze culturele bagage die we terug kunnen vinden in boek en geschiedenis. Symbolisch mooi! We fietsten Duitsland binnen en wat ons meteen opviel was de geordendheid en de reinheid. Wat een verschil met die franse dorpen. Maar ook die hadden hun charme. De Moezel splits twee landen links Luxemburg en rechts Duitsland. Rechts en links de moezel wijngebieden prachtige wijngaarden die op stijle hellingen hun druiven het terroir bieden om tot wasdom te komen. Na rijping om vervolgens in de fles aan tafel haar bouquet vrij te geven. Ik verheug nu al op de wijnoogst in de Süd Steiermark en ben benieuwd naar de kwaliteit die het jaar 2017 gaat bieden. En toen was er koffie maar niets hoor. Iedere tent die we aandeden langs de moezel kregen we eenzelfde boodschap. Geschlossen! In dit gebied hebben ze nog nooit gehoord van de 24 uurs economie. Smachtend naar dat goddelijke zwarte vocht kluunden we verder. In Nittel besloten we het dorp in te duiken en zochten een bankje waar we perziken en bananen aten en nog een pain raisin van gisteren. En het moet gezegd zijn rugnummer 4 zag met haar roofvogelblik een vrouw met een "tuut" in haar hand. Ze sprong op liep in die richting en riep hier is een bakker en die hebben koffie en belegte Brötchen. Zo heeft die zorgkip van me de ochtend weer tot een feestje gemaakt. We fietsten zo'n 60 km over de Moselradweg en fietsers, die kan ik jullie ook aanbevelen. Bij Konz verlieten we de moezel en namen de Saarweg naar Trier ons eindstation voor vandaag. We hebben een hotel midden in het centrum van Trier. Mooie oude stad veel terrasjes dus voor nummer 4 een Hefe Weizen zonder en voor mij een Bittburger met. Marion is aan de slag met de föhn om de was te drogen, schrijf dit verhaal en zo meteen lopen we naar het centrum voor een lekker etentje.

Morgen is het een bijzondere etappe. We fietsen niet naar Bolsdorf aanvankelijk onze eind plek. Wij fietsen door naar het Augustiner Kloster in Hillesheim en daar wachten Ton en Monique ons op om samen de avond en de nacht door te brengen. Gezellig wij verheugen ons op weer een samen zijn.

bis Morgen!