tegenstroom fietsen.reismee.nl

De laatste tred

Onrustig was de nacht morgen komen we thuis. En thuis komen is het mooiste gevoel dat in mijn binnenste groeit zeker de laatste dagen van onze tocht. Vandaag is het dan zover, nog 80 km van huis en haard verwijderd. Half acht roerden we de pedalen en lieten al snel Euskirchen achter ons. Het was gelukkig droog weer. We fietsten naar Zülpich en vervolgens richting Jülich langs de Ruhrufer Radweg die kilometers lang de wegwijzer was voor onze etappe van vandaag. Al peddelend trekken de laatste drie weken in flarden aan mijn geest voorbij. Wat waren nu bijzondere momenten; dat we dit samen mochten doen staat op nummer 1. De rugnummers 4 en 0 samen een sterk koppel. Zo'n tocht versterkt elkaars karakters, zeker wanneer de een wat moeilijk zit. Maar ook het anders durven zijn dan de ander werkt bij ons ontzettend aanvullend. En dat maakt dit team wat het is, krachtig en sterk. Nog zo'n moment wat me eigenlijk de hele tocht is bijgebleven dat moment dat ik mijn armen om dat kruis sloeg en vol liep van verdriet over het verlies van Math mijn broer. Voor mij was deze tocht een requiem een proces van rouwverwerking. Momenten van mens ontmoetingen en de verhalen die dat meebracht. De diversiteit aan landschappen maar ook vaak het verval van gehuchten en dorpen waar we doorheen reden. Natuurlijk de etappe waar Marion haar camping gevoel terug kreeg en dus een extra overnachting met een dag rust. Het slotakkoord met het bezoek van Ton en Monique heel verrassend en vooral gezellig. Inmiddels naderen we de grens bij Eygelshoven we zijn weer in Nederland zo'n 5 kilometers scheiden ons van de Parmentier. Rob en Vivian onze buren wachtten ons op en met een dikke knuffel waren we weer "echt" thuis. Wat kan thuis komen een geweldig gevoel van dankbaarheid en geluk oproepen. Vervolgens gauw naar onze kids en kleinkinderen die we gaan ontmoeten in Benzenrade. En ook deze ontmoeting leidde tot een gevoel, wat zijn we toch rijk

Slotakkoord:

zuid-noord was een bijzondere beleving!

Was getekend; de Rugnummers 4 en 0 !

Reacties

Reacties

diny

Weer een mooie ervaring en veilig thuis Ga de verhalen missen gr Diny

moni

lieve Marion en Wim,
jullie zijn echte diehards, naar mijn mening veel te snel van zuid naar noord gepedaleerd, maar goed, als je de rondjes in de benen hebt zitten dan wil je vooruit!
het was super gezellig jullie dinsdag op de tour te ontmoeten, nu weer lekker thuis genieten!
het waren mooie reis verhalen, en eerlijk is eerlijk, ik zou het jullie niet nadoen!
een hele dikke knuffel en tot snel,
moni

Sjef

Welkom in ons Limburg. Het land van hop en gerst.
1400 km in de benen. Nieuwe persoonlijke records op komst?
Overigens dat Benzenrade: er was een tijd dat je het onder de brug wilde dichtmetselen en de boel daar onder water wilde zetten :-)

Noëlle Jongen

Welkom thuis na jullie dappere prestatie Wim & Marion, prachtig en wat moet dat fijn zijn om weer veilig thuis te komen en het weerzien van familie en jullie naasten. En o wat heb ik genoten van de mooie verhalen, de geweldige schrijstijl, je "voelde" de omgeving, de sfeer, de emotie op bepaalde momenten, uniek, erg onder de indruk en echt trots op jullie! Top Top Top nr. 4 & 0!

Jan en Sjannie

Welkom thuis, wat was het weer een eer om jullie verhalen te lezen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!