tegenstroom fietsen.reismee.nl

Etappe drie luik

Luik 1

Vandaag fietsen we het laatste stukje van de Via Rh么na tot Vienne. Daar zullen we doorsteken in oostelijke richting. Vannacht de route nog eens doorgenomen en toen rees bij mij al de vraag; hoe komen we uit dat dal van de Rh么ne. De oostkant is een bergmassief waar wijnboeren hun druiven geplant hebben. Moeten wij die berg over of is er misschien een onderdoorgang. In Vienne werd ik van mijn droom verlost. Door de stad omhoog aanvankelijk 7 % wat nog redelijk te doen is. Vervolgens werd het stijgingspercentage al gauw 10 % en om het nog spannender te maken na 1.5 km 15 % en toen heb ik de pijp aan maarten moeten geven. Dus werd dat lopen en duwen met die kar achter me. Marion had het ook zwaar maar allee na 2.5 km waren we redelijk zo dachten we on top. Nou toen nog een keer een klim van zeker 1 km met een stijgingspercentage tussen 10 en 12 % en ook hier moest ik de pedalen los laten. En wat is het dan fijn om na die beklimming de zwaarte kracht te ervaren in een afdaling van kilometers. Gestaag ging het voorwaarts en op een terras laafden wij ons aan dat zwarte drankje vol suikers.


Luik 2

Een laatste passage van de Rh么ne bij Loyettes. Een dankwoord voor deze bijzondere rivier. Rh么ne je liet ons tegenstroom genieten van al dat moois dat jij en je oevers te bieden hebben. Je was onze gids in tegenstroom, jou tegen stroom was een baken voor ons. Nooit getwijfeld aan de richting immers jou tegenstroom gaf ons zekerheid. Moedertje Rh么ne in dank en met respect nemen we afscheid van je. Je was er voor ons, laat je water blijvend stromen en waak voor over- stromen.


Luik 3

Een kruisbeeld in de verte een teken, dus een moment van bezinning. Lief kruisbeeld ik omarm je met de vraag waarom toch. Een vraag die mij nog steeds bezig houdt. Samen hebben we gehuild in verdriet, het verlies van Math mijn broer heb ik nog niet verwerkt. Voor mij een moment om in mij zelf te keren, herinneringen op te halen. Herinneringen die ook weer een soort van dankbaarheid in zich hebben. In stilte en met betraande gezichten vervolgden we onze weg.


Na 75 km aankomst op ons overnachtingsplekkie. Marion had dit uitgezocht en ik was verbijsterd, zo mooi. Houten blokhutten prachtig ingericht. Zen was de naam van onze blokhut. De foto's spreken voor zich.


Vandaag met onze kleinkinderen getelefoneerd. We missen ze alle drie die poete van ons en natuurlijk ook onze jongens en meiden.


Zo meteen op de fiets naar het durpke voor een restaurant bezoekje!


A demain

Reacties

Reacties

Wiel en Miep

Een mooi verhaal Marion en Wim. Zodoor trappen dan komen jullie optijd aan.

No毛lle Jongen

Zeer mooi verhaal Wim & Marion van een emotioneel moment bij het kruisbeeld. En soms verloopt de tocht wat gestaag en met enige tegenspoed, maar daarna weer met volle power omlaag vol goede moed xxx

Piet

Ik ben geraakt mooi verhaal
Geniet ervan

Chris&harry

'Twee armen om jullie heen'

Leentje

?????????
Mooi verslag ????

Jan en Sjannie

Vandaag onze 3 kleinkindertjes weer gezien in IJsland, je geeft precies ons gevoel, alhoewel wij met de auto (in IJsland in ieder geval) naar hun toe kunnen. Rivier Rh么ne is voor ons Harpa! Wim ik geniet van je verhalen en schiet af en toe vol in emotie! Dank!

Diny

Leef met jullie mee! Geniet van de verhalen ! Gezond verder!

Vivian en Rob

De beschrijving van jullie ontroering bij het kruis was echt aandoenlijk en riep bij ons ook herinneringen op aan dierbaren waar wij te vroeg afscheid van hebben moeten nemen.Bijzonder om er bij stil te staan.Wij kijken weer uit naar het verslag van vandaag.

Moni

Lieve pedalieren,
Ja, soms kom je weer even tot je zelf met dit soort van tekens langs de weg, ook wij werden woensdag aan Math herinnerd tijdens de opening van St.Gerlach, een filmpje van de bouw met een lachende Math, en daarna een mooi dankwoord van Camiel, speciaal voor Math,, en ja ook wij zullen hem niet vergeten want hij blijft verbonden aan onze ""bouw"", en af een toe een traan laten is helemaal niet erg, ook dat hoort bij het leven!
Knap dat jullie die verschrikkelijke berghoogtes steeds weer bedwingen!
Wij zijn trots op jullie!
Dikke knuffel!

Sjef

Luik 3: in stilte sluiten we aan.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!